UBÓSTWO
Jak zaczynamy myśleć o ubóstwie, pierwsze co nam się nasuwa to nędza lub łagodniej niedobór wielu rzeczy materialnych aż po nędzę i śmierć. W odniesieniu do religii, do ducha słowo nabiera zupełnie nowego znaczenia i wiąże się z rezygnacją z wielu rzeczy materialnych czy duchowych dla otrzymania wartości wyższych, nieprzemijających.
Jedni nie chcą żyć w ubóstwie a żyją , a inni odwrotnie wręcz szukają ubóstwa.
Słowa :TO NIE UBÓSTWO NAS NĘKA TYLKO CHĘĆ POSIADANIA” skłaniają nas do zamyślenia się nad tym co posiadam a co pragnę.
Istotę autentycznego ubóstwa określa jedno zdanie ”bł. Honorata Koźmińskiego- „Osoba uboga ma wszystko u Boga„.
Równowaga między tym jak żyć w świecie ale nie być ze świata, jak kochać ciało ale nie pozwolić mu zdominować ducha, jak kochać życie ale żeby ta miłość nie powstrzymywała nas od pragnienia wieczności. Stąd bierze się asceza jako opanowanie ciała – osła jak to mówił św.Franciszek,
ale asceza i pokuta nie są wartością samą w sobie, bo i z pokuty można zrobić sobie bożka..
-wszystko zależy od intencji.
Asceza i pokuta są dodatkiem do pełnienia woli bożej.
św.Franciszek potwierdza to słowami w Pieśni słonecznej: „Błogosławieni ci, których [śmierć] zastanie w Twej najświętszej woli, albowiem śmierć druga nie wyrządzi im krzywdy”. Czytaj dalszą część wpisu »
