REGUŁA   FRANCISZKAŃSKIEGO ZAKONU ŚWIECKICH

Wstęp

Zachęta św. Franciszka do braci i sióstr od pokuty

W Imię Boże!

O tych, którzy czynią pokutę

1/ Wszyscy, którzy miłują Pana z całego serca, z całej duszy i umysłu, z całej mocy (por,. Mk 12, 30) i miłują bliźnich swoich jak siebie samych (por. Mt 22, 39), 2/ a mają w nienawiści ciała swoje z wadami i grzechami, 3/ i przyjmują Ciało i Krew Pana naszego Jezusa Chrystusa, 4/ i czynią godne owoce pokuty: 5/ O, jakże szczęśliwi i błogosławieni są oni i one, gdy takie rzeczy czynią i w nich trwają, 6/ bo spocznie na nich Duch Pański (por. Iz 11, 2) i uczyni u nich mieszkanie i miejsce pobytu (por. J 14, 23), 7/ i są synami Ojca niebieskiego (por. Mt 5, 45), którego dzieła czynią, i są oblubieńcami, braćmi i matkami Pana naszego Jezusa Chrystusa (por. Mt 12, 50). 8/ Oblubieńcami jesteśmy, kiedy dusza wierna łączy się w Duchu Świętym z Panem naszym Jezusem Chrystusem. 9/ Braćmi dla Niego jesteśmy, kiedy spełniamy wolę Ojca, który jest w niebie (por. Mt 12, 50). 10/ Matkami, gdy nosimy Go w sercu i w ciele naszym (por. 1 Kor 6, 20) przez miłość Boską oraz czyste i szczere sumienie; rodzimy Go przez święte uczynki, które powinny przyświecać innym jako wzór (por. Mt 5, 16). 11/ O, jak chwalebna to rzecz mieć w niebie świętego i wielkiego Ojca! 12/ O, jak świętą jest rzeczą mieć pocieszyciela, tak pięknego i podziwu godnego oblubieńca! 13/ O, jak świętą i cenną jest rzeczą mieć tak miłego, pokornego, darzącego pokojem, słodkiego, godnego miłości i ponad wszystko upragnionego brata i takiego syna: Pana naszego Jezusa Chrystusa, który życie oddał za owce swoje (por. J 10, 15) i modlił się do Ojca mówiąc: 14/ Ojcze święty, zachowaj w imię twoje tych (J 17, 11) których Mi dałeś na świecie; Twoimi byli i dałeś Mi ich (por. J 17, 6). 15/ I Słowa, które Mi dałeś, dałem im; a oni przyjęli i prawdziwie uwierzyli, że od Ciebie wyszedłem i poznali, że Ty Mnie posłałeś (por. J 17, 8). 16/ Proszę za nimi, a nie za światem (por. J 17, 9). 17/ Pobłogosław i uświęć (por. J 17, 17), i za nich samego Siebie poświęcam w ofierze (J 17, 19). 18/ Nie tylko za nimi proszę, ale za tymi, którzy dzięki ich słowu uwierzą we Mnie (por. J 17, 20), aby byli poświęceni ku jedności (por. J 17, 23), jak i My (J 17, 11). 19/ I chcę, Ojcze, aby i oni byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, żeby oglądali chwałę moją (por. J 17, 24) w królestwie Twoim (Mt 20, 21). Amen. Czytaj dalszą część wpisu »

REGUŁA MIKOŁAJA IV zatwierdzona bullą Supra montem 18 sierpnia 1289 r

Konstytucja Mikołaja IV

Mikołaj Biskup, Sługa Sług Bożych. Naszym ukochanym Synom i Córkom w Jezusie Chrystusie, Braciom i Siostrom Zakonu Pokuty, obecnym i przyszłym, pozdrowienie i apostolskie błogosławieństwo. Na górze katolickiej wiary, której się narody pogańskie chodzące w ciemnościach przez pobożność uczniów Chrystusowych ogniem miłości pałających, i przez słowo pilnego przepowiadania wyuczyły, a którą to wiarę Kościół rzymski posiada i przechowuje – stoi widomie trwały fundament chrześcijańskiej religii, który nie będzie zachwiany wichrami ani żadnymi zniszczony burzami. Ta bowiem jest słuszna i prawdziwa wiara, bez której uczestnictwa nikt przed obliczem Najwyższego nie bywa przyjęty, nikt przed Nim łaski znaleźć nie może. On to jest, który ścieżkę zbawienia wyrównuje a nagrody, i radości wiecznego szczęścia obiecuje. I dlatego chwalebny wyznawca Chrystusowy błogosławiony Franciszek, tego zakonu założyciel, drogę wstępowania do Pana, słowem i przykładem wskazując, czystości tej wiary synów swoich nauczył i chciał, aby ją wyznawali i stale dzierżyli, jak również czynem wypełniali, aby jej ścieżką zbawiennie krocząc, zasłużyli po wygnaniu obecnego życia, wiecznej szczęśliwości stać się uczestnikami.

Rozdział 1

O sposobie badania tych, którzy chcą wstąpić do zakonu Czytaj dalszą część wpisu »

Memoriale propositi z 1221 czyli plan na życie dla -pierwszych i nie tylko- tercjarzy – https://www.franciszkanie.pl/artykuly/tercjarz-kto-to-taki

1. Bracia wspólnoty niech noszą ubrania uszyte z materiału taniego i niebarwionego, którego cena nie przekraczałaby 6 monet raweńskich za łokieć, chyba że ktoś z oczywistej przyczyny byłby dyspensowany. Powyżej określona cena dotyczy długości i szerokości materiału.
2. Płaszcze i futra, które noszą, niech będą bez dekoltów, zapinane, a nie otwarte, tak jak noszą świeccy, i z rękawami zamkniętymi.
3. Siostry niech noszą płaszcz i tunikę w tej samej cenie, z materiału niskiej jakości; razem z płaszczem niech noszą spódnicę lub placentinum białe lub czarne, lub szerokie ubranie z lnu, bez fałd, którego cena materiału niech nie przekracza 12 monet raweńskich za łokieć. Gdy chodzi o powyższą cenę i gatunek skór, będzie można udzielić dyspensy w zależności od możliwości kobiety i zwyczajów miejsca.
4. Niech nie noszą jedwabnych lub kolorowych welonów lub przepasek. Tak siostry, jak i bracia, niech używają skór jagnięcych. Dopuszcza się używanie toreb skórzanych i sznurowadeł prostych, a nie zrobionych z jedwabiu, i według uznania wizytatora niech zrezygnują z innych próżnych ozdób.
5. Niech nie uczestniczą w niegodnych ucztach oraz przedstawieniach i tańcach. Czytaj dalszą część wpisu »

Wszystkie Trzy Rodziny Franciszkańskie na całym świecie, zgodnie z tradycją, w wigilię śmierci św. Franciszka (a było to 3 października 1226 r) gromadzą się na nabożeństwie zwanym „Transitus”, które upamiętnia śmierć Biedaczyny z Asyżu.

Św. Bonawentura w „Życiorysie większym” napisał, że św. Franciszek tuż przed śmiercią przywołał do siebie braci, pobłogosławił ich i polecił by trwali w bojaźni Bożej. Poprosił o odczytanie fragmentu Ewangelii wg św. Jana, rozpoczynającego się od słów „Było to przed Świętem Paschy…” (J 13,1). Następnie zaczął odmawiać Psalm 142 „Głośno wołam do Pana, głośno błagam Pana”. Swoje życie zakończył mówiąc: „Na mnie czekają sprawiedliwi, aż mnie wynagrodzisz”.

W czasie nabożeństwa „Transitus” franciszkanie i wierni, trzymając w dłoniach zapalone świece, przypominają sobie ostatnie chwile życia św. Franciszka i dziękują za tego niezwykłego Świętego, który do końca ukochał Boga i wszystkie stworzenia, a nawet śmierć nazywał swoją siostrą, która prowadzi ludzi do Stwórcy.