KKK– pycha-pierwszy z siedmiu grzechów głównych-rodzi inne grzechy i wady człowieka

.
Św.Augustyn-pycha- „miłość do samego siebie aż do pogardy Boga”
.

przysłowie-„pycha nie umie prosić ani dziękować”

.
1.Żródła pychy.
Młodzieńcze doświadczenie Franciszka pozwala zrozumieć jak postrzegał pychę, którą nazwał trwaniem w grzechu.
Manifestuje się ona poprzez próżność w sposobie bycia ponad wszystkimi oraz dominowanie dzięki mocy pieniądza. Czytaj dalszą część wpisu »

POKORA, upokorzenie wg Leksykonu Duchowości Franciszkańskiej

Na początku swojego nawrócenia Franciszek modlił się przed Ukrzyżowanym w San Damiano: „Najwyższy, chwalebny Boże, rozjaśnij ciemności mego serca. Daj mi głęboką pokorę”. Pokora Franciszka, jako wyraz uproszonej łaski, była okryta głęboką tajemnicą. Charakteryzowała się wzniosłością, głębią i przejrzystością w postawie wewnętrznej i zewnętrznej Świętego.
Na pokorze opiera się Zycie Zakonu Braci Mniejszych. Franciszek zbudował zakon na „najwyższej pokorze”. Tę ewangeliczną drogę objawia Biedaczynie Bóg: „Bracia moi! Bracia moi Bóg powołał mnie na drogę prostoty i pokory i naprawdę tę drogę ukazał mi dla mnie i wszystkich, którzy zechcą mi uwierzyć i mnie naśladować”. Dlatego Franciszek nie chciał słyszeć o żadnym innym ideale i sposobie życia różnym od tego, jaki mu Pan z miłosierdziem objawił i na który pozwolił. Przyjmował ten ideał jako dar, którego zamierzał bronić i za wszelką cenę zachowywać go, łącząc z formą ewangelicznego życia w ubóstwie. Pokora rzeczywiście pomaga w byciu doskonale ubogim i w języku franciszkańskim jest ściśle złączona z cnotą ubóstwa: „Pani święta Ubóstwo, Pan niech cię strzeże z twą siostrą, świętą pokorą”. Czytaj dalszą część wpisu »

UBÓSTWO
Jak zaczynamy myśleć o ubóstwie, pierwsze co nam się nasuwa to nędza lub łagodniej niedobór wielu rzeczy materialnych aż po nędzę i śmierć. W odniesieniu do religii, do ducha słowo nabiera zupełnie nowego znaczenia i wiąże się z rezygnacją z wielu rzeczy materialnych czy duchowych dla otrzymania wartości wyższych, nieprzemijających.
Jedni nie chcą żyć w ubóstwie a żyją , a inni odwrotnie wręcz szukają ubóstwa.

Słowa :TO NIE UBÓSTWO NAS NĘKA TYLKO CHĘĆ POSIADANIA” skłaniają nas do zamyślenia się nad tym co posiadam a co pragnę.

Istotę autentycznego ubóstwa określa jedno zdanie ”bł. Honorata Koźmińskiego- „Osoba uboga ma wszystko u Boga„.

Równowaga między tym jak żyć w świecie ale nie być ze świata, jak kochać ciało ale nie pozwolić mu zdominować ducha, jak kochać życie ale żeby ta miłość nie powstrzymywała nas od pragnienia wieczności. Stąd bierze się asceza jako opanowanie ciała – osła jak to mówił św.Franciszek,
ale asceza i pokuta nie są wartością samą w sobie, bo i z pokuty można zrobić sobie bożka..
-wszystko zależy od intencji.
Asceza i pokuta są dodatkiem do pełnienia woli bożej.
św.Franciszek potwierdza to słowami w Pieśni słonecznej: „Błogosławieni ci, których [śmierć] zastanie w Twej najświętszej woli, albowiem śmierć druga nie wyrządzi im krzywdy”. Czytaj dalszą część wpisu »

Teksty źródłowe do prezentacji:

1. Wchodząc na górę, Św. Franciszek sprawił – chcąc ugasić pragnienie wieśniaka, który mu towarzyszył, że cudownie wytrysnęło źródło. Czytaj dalszą część wpisu »

DOŚWIADCZENIE MODLITWY I KONTEMPLACJI ŚW. FRANCISZKA
opracowano na podstawie Leksykonu Duchowości Franciszkańskiej
MODLITWA – może być praktykowana w formie ORACJI lub KONTEMPLACJI
ORACJA – wypowiadanie formuł, słów skierowanych do Boga, nie każda modlitwa czy oracja jest kontemplacją;
KONTEMPLACJA – każda kontemplacja jest oracją i modlitwą. Kontemplacja jest takim stanem duchowym, w którym człowiek oddaje się całkowicie Bogu poprzez dialog lub intensywne skupienie uwagi na jakiejś części misterium Bożego.
MODLITWA ŚW. Franciszka charakteryzuje się:
A) Wiarą w Boga osobowego i żyjącego;
B) Dostrzeganiem Bożej obecności („mistyczną intuicją”), obecnością Boga z którym można rozmawiać ;
C) Zaufaniem i uczuciem przyjaźni do Boga, który słucha i objawia się w różny sposób; Czytaj dalszą część wpisu »