7.05.2012 o. Marian Arndt OFM przybliżył nam kolejny ważny element, który musimy wziąć pod uwagę czytając Pismo Święte – mianowicie fakt, że Biblia jest tekstem natchnionym.
Ojciec Arndt przypomniał soborowe nauczanie Kościoła: „Kościół wierzy i naucza, ze całe Pismo Święte jest święte, gdyż spisane pod natchnieniem Ducha Świętego – Boga mają za autora. Do napisania Pisma Św. Bóg wybrał ludzi, uwzględniając ich własne rozumy, zdolności i tamtejszą kulturę, język, niedoskonałości. To wszystko należy uwzględnić przy czytaniu Pisma Św.”
Na poprzednich spotkaniach zajmowaliśmy się kulturą, językiem ludzi spisujących poszczególne księgi.
Dzisiaj wrócimy do pierwszej części tego zdania – „pod natchnieniem Ducha Świetego”Czytaj dalszą część wpisu »
2.04.2012 Z ostatniego spotkania:
Przy przepisywaniu tekstów biblijnych ludzie -kopiści popełniali błędy, był poprawiany, nawet wielokrotnie – to powoduje mętlik.
Można dochodzić do właściwego [oryginalnego] tekstu znając zasady form literackich np. zasady poezji greckiej, hebrajskiej.
Przykład. Psalm 2.
Na czym polega poezja hebrajska? Na paralelizmie. Każdy wiersz ma 2 albo 3 stychy. Pierwszy stych od 2 stychu jest synonimem. One są paralelne. Trzeci stych ma zawarte dwa pierwsze stychy w sobie. Oczywiście są również stychy antyteniczne – przeciwstawne.
Z powodu błędów w tłumaczeniu czasem pojawiają się przypisy np. Ps 2,12 – różnie poprawiany
Ojciec Marian Arndt ofm rozpoczął spotkanie od przypomnienia pierwszych słów Reguły III Zakonu: „Reguła i życie Franciszkanów Świeckich jest następująca: zachowywać Ewangelię Pana naszego Jezusa Chrystusa, naśladując św. Franciszka z Asyżu, dla którego Chrystus był natchnieniem i centrum życia w odniesieniu do Boga i ludzi. „
Notatki z wykładu o. Marina Arndta ofm, którego gościliśmy na spotkaniu w poniedziałek 02.01.2012.
Sięgając po Biblię tekstu oryginalnego nie ma, mamy do dyspozycji tylko kopie tekstu. Musimy sięgać do jak najstarszych rękopisów, które są najbliższe oryginałowi. Początek Biblii to spisana tradycja ustna, przekazywana krócej lub dłużej przez głoszenie. Pismo to tylko umowne graficzne przedstawienie dźwięków mowy. Ze starożytnych wyróżniamy:
hieroglificzne egipskie – rysunki przedstawiajace słowa pisane na papirusie
chińskie – jeden znak oznacza pojęcie
Mezopotamia (dosłownie Międzyrzecze – położona między Tygrysem i Eufratem) – zmieniały się kultury, kolejne narody były wypierane przez następne. Jedynym, co kolejne kultury przejmowały po poprzednich, było pismo klinowe – następne narody dążyły do upraszczania poprzednich, ale podstawy pisma zostały te same. W dorzeczu najbardziej dostępnym materiałem była glina, na której patyczkiem można było pisać.
Pierwszy zapis miał miejsce 4000 lat przed Chrystusem. Sumerowie stosowali mały model gliniany do odgniatania/zapisywania ilości materiałów, np.: beczki, worka. Czytaj dalszą część wpisu »
W ramach naszych spotkań poniedziałkowych rozpoczęliśmy Spotkanie z Biblią, które prowadzi Ojciec Marian Arndt OFM. Spotkania będą odbywały się w pierwszy poniedziałek miesiąca o godz. 19.15 w salce przy Klasztorze.
Na pierwszym spotkaniu 7.11.2011 Ojciec mówił o zasadach w hermeneutyce,, jakimi nalezy się kierować przy rozważaniu tekstu biblijnego. (Hermeneutyka biblijna to nauka o rozumieniu biblijnych tekstów, jedna z form hermeneutyki stosowanej). Poniżej przedstawiamy podsumowanie spotkania:
Zasady hermeneutyczne:
I. Literackie – stosuje się przy interpretacji każdego starożytnego literackiego tekstu
uwzględnić tekst oryginalny, krytycznie pewny tzn. poddany
krytyce tekstu. Zajmuje się badaniem czy tekst oryginalny jest oryginalny czy nie. Porównuje różne rękopisy. Pod jej wpływem powstają adnotacje, które mówią, że tekst jest oryginalny, skażony.
[1000 lat starsze były teksty hebrajskie od greckich (Septuaginta)]
uwzględnić kontekst literacki
kontekst bliższy i dalszy, tekst wcześniejszy, późniejszy, całą perykopę,
uwzględnić kontekst leksykalny – szukanie podobnych słów w Biblii.
Słowa, które występują tylko raz w Biblii: hapaks legomena – raz powiedziane np.
kontekst autorski – badamy tekst w zakresie tekstów 1 autora np. u św. Pawła słowo „usprawiedliwienie”
uwzględnić miejsce paralelne – miejsca równoległe, które „mówią o tym samym” np. Ewangelie synoptyczne, dublety w Psalmach np. Ps 14 i 53, ksiegi Królewskie i Kronik
uwzględnić rodzaje literackie np. przypowieść. W Biblii są ujęte wszystkie rodzaje literackie, które były używane w ówczesnych czasach. Czytać w danym rodzaju literackim np. bajka Sdz 9,7.
uwzględnienie kontekstu geograficznego, historycznego, mentalnościowe tzn. okoliczności powstania tekstu. Np. inne teksty powstały w okresie niewoli i przed niewolą – Ezechiel, albo emfaza – styl patetyczny
II. Teologiczne –odnoszą się tylko do Biblii.
uwzględnienie żywej Tradycji (żywego przekazu) Kościoła. Jak Kościół to rozumiał?
uwzględnić Patrystykę – pisma Ojców Kościoła od I do IV n.e.; wrócono do niej szczególnie po reformacji np. Orygenes, Klemens Aleksandryjski
czytać zgodnie z analogią wiary tzn. w konfrontacji wszystkich prawd wiary zgodnie z nauką Kościoła
uwzględnić jedność całej Biblii
Biblia uczy prawd zbawczych (Konstytucja Dogmatyczna o Objawieniu Bożym), nie uczy innych prawd np. historycznych, geograficznych etc.
Ojciec zachęcił nas do włączenia się w Dzieło Biblijne – http://biblista.pl . Spotkania formacyjne są raz w miesiącu, których celem jest pogłębianie Słowa Bożego i jego głoszenia.
Kolejne spotkanie 5.12.2011 o g.19.00. Zapraszamy.
